De magie van durven toegeven

Het is een donderdag in maart. Een dag zoals alle andere dagen, een hele bijzondere dag dus. Sinds ik met Arjan op de tantrische trein ben gestapt, krijgt iedere ogenschijnlijk normale dag een gouden randje. Deze donderdag dus, werd ik rond half 6 wakker. Ik moest er even uit om te plassen en toen ik terug in bed kroop merkte ik dat Arjan ook al wakker was. Hij kroop tegen me aan en vroeg me of ik zin had om even te verbinden. Zijn lingam was er al helemaal klaar voor en wilde even lekker de warmte van mijn yoni voelen. Mijn lijf voelde zich nog erg slaperig en moe. Ik zat er dus niet echt op te wachten, maar ik wilde geen spelbreker zijn, dus stelde ik voor om lepeltje lepeltje te gaan liggen met lingam in yoni en zo weer lekker verder te doezelen. En zo geschiedde. We maakten lingam en yoni met wat speeksel vochtig en Arjans lingam drong mijn yoni langzaam binnen. Ik voelde dat ze nog wat gespannen was, en toen Arjans lingam wat dieper in mijn yoni doordrong, voelde het zelfs een beetje strak en pijnlijk. Dat gaf ik aan dus we lieten het bij een lichte penetratie. Na een tijdje hoorde ik Arjan uit bed gaan en viel ik weer in een diepe slaap.

Toen ik rond 7 uur opnieuw wakker werd, voelde ik Arjan weer in bed kruipen. Gezellig! Het intiem verbinden is voor ons inmiddels een soort ochtendritueel  geworden. De ene keer zijn we dan heel rustig in elkaar, een andere keer kan er een woeste vrijpartij uit voortkomen. Net wat zich aandient. We oefenen ons erin dat alles goed is. Dat is de ene keer gemakkelijker dan de andere. En vanochtend was het zo’n andere keer. Ik voelde dat mijn yoni er niet klaar voor was om Arjans lingam weer te ontvangen. Dan voel ik lichte angst opkomen: hoe zou Arjan hierop reageren? Ik kon zijn teleurstelling al voelen, nog voordat ik een woord had uitgesproken. En daar zit precies mijn angst door ervaringen uit het verleden: ‘een teleurgestelde man geeft gedoe dus geef er maar aan toe’. Maar zo zijn Arjan en ik niet getrouwd, dus ik raap al mijn moed bij elkaar en vertel hem dat yoni nog even met rust gelaten wil worden. Het blijft stil naast me en ik voel een subtiel muurtje ontstaan. Ik probeer rustig te blijven, dóór te ademen en eerlijk te zijn naar mijzelf, te blijven voelen wat dit met mij doet. Ik ga met mijn aandacht naar yoni en ze vertelt me dat ze eigenlijk een beetje pissig op me is dat ik Arjans lingam eerder op de ochtend heb toegelaten terwijl ze daar nog niet klaar voor was. Jeetje, ze heeft gelijk! Leer ik het dan nooit? Het subtiele gevoel van angst voor de reactie van ‘de ander’ is dus nog steeds aanwezig. Die oude trauma’s, die diep in mijn lijf verankert liggen. Kom ik daar dan nooit vanaf? Me daar schuldig over voelen helpt sowieso niet. Dus terug naar het ‘hier en nu’ en dapper zijn. Yoni wil nu in ieder geval met rust gelaten worden dus daar blijf ik bij.

Na een tijdje volgt een vraag van Arjan: “Vind je het goed als ik in jouw aanwezigheid wat met mezelf ga vrijen?” Wat fijn dat hij hiermee komt. Dat is dus wat er bij hem leeft. Ik reageer niet meteen, maar laat zijn vraag rustig bij me binnenkomen. Dan gaan er verschillende gevoelens door me heen: van oude verkrampte gevoelens van ‘veroordeling’ die ik ken uit mijn verleden (‘ha zie je wel, hij moet weer zo nodig’) tot nieuwe gevoelens van omarmen wat zich aandient, zowel bij mij als bij hem. En bij die laatste wordt ik blij, dus vertel ik Arjan dat het helemaal goed is. “Ga maar fijn met jezelf vrijen, ik ben nog wat in m’n eigen eitje dus doe dit keer niet mee, maar blijf wel lekker tegen je aan liggen”. Dát voelt goed!

Arjan gaat masturberen en ik sla m’n arm om hem heen. Mijn yoni blijft rustig dus daar blijf ik trouw aan. Na een tijdje stopt Arjan en vraagt me of ik gevoelens van afkeer voel. Die voel ik niet, dus dat kan ik in alle eerlijkheid tegen hem zeggen. Ik vertel hem dat ik wel begrijp dat hij zich misschien had verheugd op lekker vrijen toen hij om 7 uur weer bij me in bed kroop, en dat hij zich daarover misschien wat teleurgesteld voelde. En dat dát er dan dus ook helemaal mag zijn. Zowel mijn ‘nu even niet verbinden’ als zijn teleurstelling daarover en daarop zijn behoefte aan masturberen. Het blijft weer even stil naast me en dan gaat hij weer verder met masturberen. Wat fijn! Ik kruip wat dichter tegen hem aan en we gaan zachtjes zoenen. Na een tijdje stopt hij weer en zegt tegen me dat het klopt wat ik net zei. “Ik voelde me inderdaad teleurgesteld en schoot daardoor in een stukje afwijzing. Omdat jij dat benoemde kon ik het voor mezelf toegeven. Daar voelde ik heel veel weerstand op, ik wilde het niet toegeven, vond het stom van me, hoe kan ik nou teleurgesteld zijn terwijl we het zo fijn hebben samen? Maar toch was het er en ik wilde het wegdrukken. Maar het voelt zoveel fijner om het gewoon toe te laten”.

En toen gebeurde het wonder. De woorden van Arjan waren zo vol liefde en getuigden van zoveel moed, dat ik mijn yoni helemaal open voelde gaan. Arjans lingam groeide. Ik voelde het verlangen van yoni groeien dus klom ik bovenop hem. Mijn poort ging open en Arjans lingam was meer dan welkom! We begonnen heerlijk te vrijen, te kreunen, te brullen als leeuwen. Wat een bevrijdend begin van deze donderdag in maart.

error: Content is protected !!