De telefoon gaat en ik neem op. “Dag jongen met je moeder, bel ik gelegen?” “Hoi mam, ja hoor dat kan wel even. Ik ben lekker bezig met het nabewerken van de foto’s die Carla en ik vanochtend hebben gemaakt, maar dat kan best even wachten.” “O wat leuk, wat voor foto’s hebben jullie gemaakt?” “Erotische foto’s mam en ze zijn prachtig geworden. Vooral die waarbij Carla mijn lingam kust en er een grote druppel speeksel aan de onderkant van mijn stijve lid hangt.” “Wat zeg je nou allemaal jongen, wat voor foto’s?” “Foto’s waarbij Carla mij oraal bevredigt, ook wel fellatio of pijpen genoemd. Ze zijn erg mooi geworden, maar de achtergrond was wat saai, daar ben ik nu wat kleur in aan het aanbrengen.” Stilte. “Mama, ben je daar nog? Hallo, mama?” Tuut-tuut-tuut… Dit telefoongesprek met mijn hoogbejaarde moeder heeft, behalve in mijn gedachten, nooit werkelijk plaats gevonden. Maar het illustreert hoe anders we door de jaren heen in het leven zijn komen te staan.
Carla en ik zijn zo’n twee jaar geleden begonnen onszelf op een mooie liefdevolle vaak blote en soms ook erotische manier te fotograferen. Aanvankelijk puur voor onszelf, we vonden de beelden veel te intiem om mee naar buiten te treden. Maar met het verstrijken van de tijd merkten we dat onze houding hierin veranderde en dat we op een andere manier naar onze eigen lichamen gingen kijken. We zijn de jongsten niet meer en hebben zeker geen strakke fotomodellen-lijven, maar wat is het leuk en voelt het bevrijdend om juist de aller intiemste dingen die je als man en vrouw samen beleeft op een mooie liefdevolle manier vast te leggen. En daar ook mee naar buiten te treden. Zeven van onze foto’s waren begin september te zien op het Erotic Art Festival in hartje Londen. Als onderdeel van een grote expositie met werk van vele tientallen kunstenaars van over de hele wereld.
Het woordje erotiek valt dus regelmatig de laatste tijd, maar wat ís erotiek nou eigenlijk en hoe komt het dat ik daar met mijn eigen ouders niet over kan praten? Terwijl ze me ooit als kind hebben verzekerd dat ik ‘altijd met alles bij ze terecht zou kunnen’. ‘Erotiek’, zo lees ik op de internet encyclopedie Ency, ‘is 1. het geheel van gevoelens, gedragingen en belevingen die verband houden met de liefde ; 2. leer van de liefde ; 3. leer van de liefdeskunst.’ Wat een prachtige omschrijvingen! Centraal binnen de erotiek staat de liefde, wauw! Erotiek komt van het woord eros en ‘Eros’, zo lees ik op de website van het Rijksmuseum, ‘was de Griekse god van de vleselijke liefde. In het Latijn heet hij Amor (liefde) of Cupido (begeerte). Eros was het hulpje en volgens sommigen de zoon van Aphrodite, de godin van de liefde en de vruchtbaarheid.’
In het boek ‘De ziel van seks’ van Thomas Moore lees ik over erotiek: ‘We kunnen ons in erotisch opzicht ontwikkelen door het hart te volgen. (…) Door ja te zeggen tegen wat het dagelijks leven te bieden heeft, door ja te zeggen tegen de uitdagingen waar we iedere dag voor staan, ontvangen we het geschenk van vitaliteit. (…) In deze context krijgt seks oneindig veel betekenis. De uitdrukking van liefde, hartstocht en verlangen naar de partner is een rituele manier om ja te zeggen tegen de grotere gaven van het leven. Met onze partner vieren we de schoonheid van seks in een dans, waarbij we uitdrukking geven aan het wezen van datgene wat ons omringt, en dit besef gaat zo diep dat het de relatie zin geeft en seks tot de bron maakt waaruit een rijk en vervuld leven ontspringt.’ Thomas Moore’s schrijfstijl is wat ‘wollig’, maar herlees bovenstaande citaten en laat ze goed tot je doordringen… Ze zijn prachtig!
Erotiek is zo oud als de mensheid zelf, zo kunnen we opmaken uit oude kunst- en gebruiksvoorwerpen en uit de literatuur. De oudst bekende erotische geschriften komen uit het Azië en Perzië van voor onze jaartelling, zoals de Kamasutra en de raamvertelling ‘Duizend en één nacht’, waarin naast sprookjes ook erotische vertellingen voorkomen. In het oude Griekenland was het liefdesleven van de goden een geliefd thema in de kunst en literatuur en in het Romeinse Italië van 2000 jaar geleden was het heel normaal om de muren van je huis te laten verfraaien met schilderingen van met elkaar vrijende mensen, zo tonen ons de opgegraven fresco’s uit Pompeï en Herculaneum.
Het zijn de duistere krachten op het wereldtoneel en de kerken geweest die ons in de daarop volgende eeuwen hebben weten wijs te maken dat lichamelijkheid en seksualiteit onzedig zijn. Dat seks uitsluitend bedoeld is voor de voortplanting en dat je naakte lichaam iets is om je voor te schamen. Dat de vrije manier waarop we hier in het verleden mee omgingen aantoont dat we in die tijd nauwelijks verder ontwikkeld waren dan de dieren, die immers geen schaamte kennen. Volgens de evolutietheorie van Charles Darwin is de ontwikkeling van de mensheid in een min of meer rechte opwaartse lijn gegaan; van de primitieve aap-achtigen tot de hoog ontwikkelde mens anno nu. Maar deze theorie is niet meer dan wat het is: een theorie. En de geloofwaardigheid van deze hypothese staat al járen behoorlijk onder druk. Veel waarschijnlijker is het dat er in het verre verleden perioden zijn geweest met beschavingen die qua ontwikkeling aanzienlijk verder waren dan wij nu. Denk hierbij aan Lemurië, Atlantis en het oude Egypte.
De vrije moraal die er tweeduizend jaar geleden ten aanzien van erotiek nog heerste, zou vanuit deze zienswijze bekeken wel eens geen teken van een gebrèk aan beschaving, maar juist van het tegenovergestelde, van een teken van een hóógstaande beschaving kunnen zijn. Ik eindig hier graag met een citaat van de al eerder aangehaalde Thomas Moore: ‘Seks en eros zijn, zoals de Grieken zeggen, als moeder en zoon. Als we weer besef krijgen van de heiligheid van eros en de creatieve, goddelijke plaats die eros toekomt erkennen, kunnen we misschien zien hoe bekrompen onze visie op seks is geweest, en kunnen we eros zonder moralisme zijn plaats teruggeven in het middelpunt van ons leven, waar hij ons vitaliteit en intimiteit van een ongekende kracht kan bieden.’
